Życica westerwoldzka w poplonie? Tak, To dobry pomysł

W warunkach niedoboru pasz objętościowych w gospodarstwie bilans pasz mogą poprawić rośliny poplonowe. W zależności od warunków glebowo-klimatycznych oraz przeznaczenia zaleca się różne gatunki roślin. Ciekawą alternatywą może być uprawa poplonowej życicy westerwoldzkiej.

Jest to podgatunek życicy wielokwiatowej, trawa wysoka, luźnokępkowa, o bardzo dużej konkurencyjności. Wymaga gleb żyznych, średnio zwięzłych. Stanowi cenny komponent mieszanek z innymi trawami oraz roślinami motylkowatymi. Istnieją jednak takie odmiany, które przystosowane są do uprawy poplonowej. Zbierany jest jeden obfity odrost (28,6 do 30,4 dt/ha suchej masy). Do odmian poplonowych należą odmiany Kaja i Liquattro.

Odmiana Liquatro zalecana jest wyłącznie na poplon. Pomimo, iż rośliny osiągają wysokość do 67 cm nie wylegają. Charakteryzuje się także krótszym okresem wegetacji, co umożliwia wczesny zbiór. Do połowy sierpnia należy wysiać 45 kg/ha nasion. Przedsiewnie stosuje się tylko azot w dawce 70-90 kg N/ha. Nadaje się na kiszonkę (zbiór w fazie strzelania w źdźbło) lub wypasanie (przy wysokości 15 cm). W przypadku wczesnego zbioru plonu głównego możliwa jest również uprawa mieszanki odmian jako poplonu ścierniskowego.

I wariant

30 kg/ha życicy westerwoldzkiej + 10 kg/ha życicy mieszańcowej Mega. Nawożenie: 70-90 kg N/ha, na glebach wyczerpanych, zwłaszcza mało zasobnych w potas 60-80 kg K2O/ha. Siew od lipca do połowy sierpnia na głębokość 1,5-2,0 cm. Do skarmiania nadaje się po 6 tygodniach, na kiszonkę po upływie 8 tygodni.

II wariant

10 kg/ha życicy westerwoldzkiej + 15 kg/ha życicy wielokwiatowej + 5 kg/ha koniczyny perskiej + 30 kg/ha wyki siewnej. Jest to propozycja na gleby lepsze (klasy II i IIIa) i zasobne w składniki NPK. Mieszanka poprzez wysoką zawartość białka (20% białka ogólnego) i powyżej 10 MJ energii metabolicznej w 1 kg s.m. przeznaczona jest głównie dla bydła, chociaż dzięki swojej wysokiej strawności, smakowitości i małej zawartości włókna może być stosowana w żywieniu trzody chlewnej oraz drobiu (drobno pocięta). Pozostawia bardzo dobre stanowisko dla roślin następczych.

Źródło: WODR Poznań